Bezgodov - The Double Queen's Gambit

Playing for a win with ...b6 by Semko Semkov. The author proposes a full repertoire against 1.d4 and 1.c4, which is theoretically sound and leads to sharp, strategically unbalanced positions. It is based on the so-called English Defence 1.d4 e6 2.c4 b6 or 1.c4 b6. A great deal of the book is devoted to White's tries to deviate from theoretical dispute and transfer the game into the Queen's Indian with g3.   236 pages

Processeur Pentium à 300Mhz ou +
64MB RAM
Windows XP, Windows VISTA, Windows 7
Lecteur de DVD, souris, carte son

Comme il arrive parfois, le plus important bouquin du mois est en fait vieux de presque trente ans Comme son titre l'indique, il est consacré à l'un des éléments-clés de la stratégie échiquéenne : les colonnes ouvertes - et c'est le meilleur ouvrage sur le sujet. Bon, d'accord : c'est le seul ouvrage sur le sujet. Mais considérant a/ l'importance dudit sujet, b/ la réputation de son principal signataire et c/ son excellence didactique, on peut sans doute le considérer comme indispensable.

The second volume of Elk and Ruby’s treatise on Viktor Korchnoi, penned by FM Hans Renette and IM Tibor Karolyi, covers the period 1969-1980. This encompasses Korchnoi’s famous world championship fight with Karpov at Baguio City in 1978, his candidates final matches against Karpov in 1974 and Hubner in 1980, as well as the related candidates cycles and major tournament performances. Much biographical colour is supplied on his life and character, with this period including his defection from the Soviet Union to the West in 1976. Like in Volume I, original material is provided from interviews with key protagonists and their relatives, while sources in Russian, German, Dutch and Hungarian as well as English are used to paint the most comprehensive portrait of Korchnoi available.
140 games and fragments are analysed in detail in this work. As well as Karpov and Hubner, opponents include Fischer, Spassky, Petrosian, Smyslov, Portisch, Geller, Najdorf, Timman, Larsen, Mecking, Sosonko, Andersson, Ljubojevic, Polugaevsky, Nunn, and Miles among others. Many new discoveries are made in the analysis. In particular, the authors identify that Korchnoi worked hard to improve his endgame ability significantly during the time that he was boycotted in tournaments by the Soviets, which is most surprising given that he was in his mid-forties by then, and was the best player of his time at endgame tactics. Further, the authors found that his reputation as a pawn grabber was highly exaggerated, and that he carried out a huge number of king attacks on the h-file. They also discovered that Korchnoi more than matched Karpov for openings in the 1978 title bout despite the unprecedented preparation of the Soviet chess machine, and that the key reason he lost that match was time trouble.
The book is supplemented with a generous supply of photos, many taken from the Korchnoi family archive and never before published. 518 pages

Deze prachtige Staunton schaakstukken verdienen een punt in hun geschiedenis; in de 19e eeuw was Londen een belangrijke centrum voor het productie van schaakstukken. John Jaques, een van de belangrijkste ivoor- en houtdraaier toen, besloot om het uiterlijk van de schaakstukken mooier en functioneler te maken. Samen met zijn partner Nathaniel Cook, gaan ze in 1849 hun model afwerken en registreren ter ere van Howard Staunton, een voormalige charismatieke schaakspeler en journalist. Een soort marketingstunt vooruit op zijn tijd.

De Staunton stukken zijn stabieler door hun brede basis en de algemene esthetiek van de stukken is getransformeerd: De toren wordt een onneembare vesting, de lijn van de pionnen is verfijnd, de mijter van de loper is vereenvoudigd, men onderscheid beter de kroon van de koning, dankzij het kruis, van diegenen van de dame met haar puntige kraag. En bovenal, het ultra-realistische uiterlijk van het paard roept resoluut een gevecht op. Stijl waarvan we duidelijk de inspiratie terug vinden in de fries van de Parthénon, meesterwerk van de Griekse beeldhouwwerk in de 5eeuw v.Chr. die grotendeels bewaard is gebleven in het Britisch museeum van Londen.

De Staunton stukken kenden snel een groot succes en werden in 1924 officieel voorgeschreven voor competie. Sinds het oorspronkelijke model van 1849 werden verschillende varianten van Staunton gemaakt en zijn nu over de hele wereld beschikbaar voor schaakspelers, maar ze blijven trouw aan de "John Jaques stijl".

Deze Supreme Staunton schaakstukken zijn gevilt en verzwaard. Ze zijn gesneden in een dicht, waardevolle ebbehout, van een uitzonderlijke diepe zwarte. Ze zijn perfect gepolijst, glad en glanzend, en fijn geglitterd met oxalzuur kristallen. Waardoor ze bij licht een zo bezondere schittering hebben.

Ze zullen perfect horen op een bord met velden van 55mm.